Niewypłacalni klienci

 wydało szczególne typy fizyczne i nadzwyczaj interesujące charaktery. Pan Granowski z żywym

 zaciekawieniem obserwował we dwu starszych jasnowłosych panienkach jak gdyby

 walkę rasy anglosaskiej o przewagę nad ognistością południa. W chłopcu, mimo jego angielskiego

 imienia, pod ciemną skórą palił się temperament Włocha. Najmłodsza – Maria – była

 najczystszym okazem angielskiego baby. Rodzina ta mieszkała nieco za miastem, pod Fiesole,

 właśnie w willi należącej do Horacego Crumba, teścia Fulcona Oscalai.

 Pan Granowski, zaproszony pewnego dnia przez dzieci, odwiedził nowo poznaną rodzinę

 w owym zamiejskim zaciszu. Miejsce to bardzo mu do smaku przypadło. A że stary bankier

 kupił był ową willę tylko z musu od jednego z niewypłacalnych klientów i miał ją na dogodnych

 warunkach do sprzedania, więc pan Granowski skwapliwie nabył dom z ogrodem. Ponieważ

 willa była dwupiętrowa i dość obszerna, zgodził się na to, iż rodzina Oscalai pozostała

 nadal na parterze, gdzie się mieściła poprzednio, sam zaś zajął pierwsze piętro, pozostawiając

 sobie drugie, mansardowe, pustkami stojące, do dyspozycji.